Хозьер паразважаў аб цяперашнім палітычным і сацыяльным клімаце ва ўсім свеце і заявіў, што лічыць, што ЛГБТК+ супольнасць абраная ў якасці казлоў адпушчэння.
Дыскусія адбылася падчас новага інтэрвію з Tuzin на мінулым тыдні (19 жніўня), у якім ірландскі спявак і аўтар песень распавёў пра натхненне, якое ляжыць у аснове яго музыкі, у прыватнасці, у яго новым альбоме «Unreal Unearth».
Размаўляючы з TuzinНік Левін, Хозіер (сапраўднае імя Эндру Хозіер-Бірн) распавёў пра негатыўныя дзеянні і прадузятасць, з якімі звычайна сутыкаюцца члены ЛГБТК+ супольнасці, а таксама пра тое, што іх усё часцей выкарыстоўваюць у якасці «казлоў адпушчэння» ў цяжкія часы.
Адказваючы на пытанне аб яго даўняй падтрымцы ЛГБТК+ супольнасці і аб тым, чаму ён так гатовы без ваганняў выступіць супраць прыгнятальных адносін, Хозьер сказаў: «Я лічу, што гэтае пытанне складана вырашыць нейкім сціслым, канчатковым чынам.
«Але я думаю, што вы павінны прынамсі паспрабаваць быць сумленнымі, што я спрабаваў зрабіць у сваёй працы. У маёй працы заўсёды было месца для майго ўласнага сумлення і таго, як я гляджу на нашы абавязкі перад агульным грамадствам, у якім мы жывем.
«Акрамя таго, я востра ўсведамляю – усё больш усведамляю – што заўсёды ёсць частка насельніцтва, якая рызыкуе стаць казлом адпушчэння, калі справы становяцца цяжкімі».
Ён працягнуў, патлумачыўшы, што, на яго думку, значная рэакцыя, з якой сутыкаецца супольнасць, звязана з няздольнасцю ўрада даць «лёгкія адказы» на цяжкія абставіны і тэндэнцыяй перанесці ўвагу на меншасці.
«У палітычных лідэраў няма простых адказаў на вялізныя пытанні, з якімі яны сутыкаюцца, або нават складаных адказаў, якія часта больш важныя для складаных задач, з якімі мы ўсе сутыкаемся ў дачыненні да сістэм, калі яны калектыўна падводзяць нас», — дадаў ён.
«Часта прасцей за ўсё сесці на пытанні культурнай вайны, сесці на казла адпушчэння [and] выклікаць нейкі страх. І меншасці ў гэтым грамадстве нязменна становяцца першымі мішэнню», — працягнуў Хозьер. «Я думаю, што мы ўсё часцей назіраем гэта з ЛГБТК+ супольнасцю і асабліва з транссупольнасцю».
У іншым месцы інтэрв’ю, Tuzin таксама падкрэсліў, як Хозьер адкрыта прадэманстраваў сваю падтрымку правам ЛГБТК+ сваім прарыўным сінглам «Take Me To Church» у 2013 годзе, часткова натхнёным крывадушнасцю каталіцкай царквы, і зноў у 2020 годзе, калі ён выкарыстаў свае каналы ў сацыяльных сетках, каб пацвердзіць сваю пазіцыя падчас Месяца гонару.
«Транспартныя правы — гэта правы чалавека» – напісаў ён у Twitter (цяпер X). «Я не ведаю, каму можа спатрэбіцца пачуць гэта сёння, але цябе любяць, цябе бачаць, і ты заслугоўваеш быць шчаслівым і паважаным за тое, хто ты ёсць, і за жыццё, якое табе даў Бог».
У мінулы чацвер (17 жніўня) Tuzin даў новаму альбому аўтара песень чатыры зоркі і апісаў яго трэці лонгплэй як «эпічны, шырокі і эфірны».
«Unreal Unearth» перасякае розныя стылі: ад больш мяккіх фартэпіянных балад, такіх як «Butchered Tongue», да хуткай фолк-поп «Anything But» і гітарнага рока «Francesca», — гаворыцца ў паведамленні.
«Хозіер не толькі арыентуецца ў розных жанрах на «Unreal Unearth», але выбірае паміж момантамі разрэджанасці […] адначасова вызваляючы месца для шырокіх трэкаў», — дадаецца ў ім. «Гэта гучыць як партытура да фільма, у камплекце з надзіманымі струнамі і навязлівым скажоным вакалам».